Met 'Cult-uurtjes' laten ze bij Wiegelied de kinderen proeven van kunst en cultuur. Samen met Oostendse culturele partners werden de 'Cult-uurtjes' in 2022 opgestart om de creativiteit en verwondering van de kinderen nog wat extra te prikkelen en hun interesse te verbreden. Vandaag trok Wiegelied naar woonzorgcentrum Mercator voor de voorstelling ‘La Mèr(e) / La Famille’.
Voor TAZ#2024 maakte Jotka Bauwens samen met haar mama Veerle De Poorter een intergenerationeel duet op Arno’s 'Les Yeux de ma mère'. Vandaag trokken ze met hun dans naar woonzorgcentrum Mercator. Bij Kinderopvang Wiegelied, gelegen net om de hoek, zagen ze er op hun beurt een mooi kans in om met een heus ‘Cult-uurtje’ de kinderen nog eens volledig onder te dompelen in een wereld van verwondering.
"Dat is precies wat we willen doen met dit project. Verwondering helpt de kinderen immers om nieuwe dingen te leren kennen en te ontdekken. Met kunstzinnige prikkels brengen we cultuur bij de allerkleinsten, en dragen we bij aan hun ontwikkeling en verbondenheid met de kinderen en volwassenen rondom hen. De verbeelding versterkt ook de veerkracht van de kinderen."- Schepen van Mens en Milieu Silke Beirens
Met Cult-uurtjes laten ze bij Wiegelied de kinderen al sinds 2022 op die manier proeven van een beetje cultuur. Tijdens een heus Cult-uurtje worden de kleintjes dan telkens getrakteerd op muziek, toneel, voorleessessies en vele andere vormen van cultuur.
De Cult-uurtjes kaderen in een brede samenwerking tussen verschillende culturele actoren. Wiegelied werkt hiervoor al sinds 2022 samen met Oostendse culturele partners zoals De Grote Post, het conservatorium, de kunstacademie, mu-zee-um, Klein Verhaal, TAZ en de bibliotheek. Ouders en vandaag dus eigenlijk ook grootouders worden steeds actief betrokken bij het project.
Kinderen op bezoek in het woonzorgcentrum paste bovendien perfect bij het thema van de voorstelling waarin verschillende generaties samensmelten. Met 'La mèr (e) / La famille' maakt Jotka Bauwens op een unieke manier opnieuw een fysieke connectie met haar mama. In de performance zoeken ze samen hoe hun lichamen zich weer kunnen verbinden tot een nieuw geheel.
"Dansers komen vaak in aanraking met het lichaam van anderen. Soms bots je op grenzen of persoonlijke barrières. Dansen op die troebele lijn kan een soort angst, onzekerheid, maar ook verantwoordelijkheid aanwakkeren. Ook ik dans vaak liever alleen dan in duetten of groepsstukken. Daarom was de vraag niet evident om een duet te maken met een persoon van een andere generatie. Ik besloot om het duet samen met mijn mama te doen. De persoon die mijn complete fysieke ‘ik’ op de wereld zette." - Jotka Bauwens
Share this: